Logowanie przy użyciu kont z Facebooka itd. dostępne jest z poziomu forum
Mózg produkuje wspomnienia w pobliżu swojego środka, w zapętlonym mostku z tkanki zwanym hipokampem. Ale nowe badanie sugeruje, że tylko mały jego fragment, zwany łukiem zębatym, jest odpowiedzialny za "epizodyczne" wspomnienia - czyli informację pozwalającą nam odróżnić podobne miejsca i sytuacje. "Odkrycie pomaga wyjaśnić, gdzie w mózgu bierze swój początek zjawisko deja vú i dlaczego jego częstotliwość wzrasta wraz z wiekiem oraz u ludzi cierpiących na choroby mózgu", powiedział neurolog Susumu Tonegawa. Badanie zostało opisane w internetowym wydaniu magazynu Science.
Tak długo, jak istnieją poszukiwania i zjawiska związane z duchami, tak długo pojawiają się także relacje o "cienistych ludziach". Owi cieniści ludzie są opisywani jako niewyraźni, podobni do cieni, a ich pojawieniu się towarzyszy dziwne uczucie. Prawie zawsze przybierają męskie kształty, są wysocy i posiadają obszerną sylwetkę, zaś być może najdziwniejszą ich cechą jest to, że prawie zawsze są widywani z kapeluszami na głowach. Niekiedy mają czerwone oczy, które wydają się przeszywać cię na wskroś. Czy są to "zwykłe" duchy?
W latach trzydziestych XX wieku rodzice młodej Amerykanki meksykańskiego pochodzenia zabrali ją w odwiedziny do krewnych w małej wiejskiej wsi w górach Chihuahua w południowo-wschodniej części Meksyku. Będąc na miejscu, dziewczyna zignorowała tamtejsze zakazy i poszła badać jaskinie i szyby. W jednym z szybów dokonała wstrząsającego odkrycia: na samym końcu tunelu leżał kompletny ludzki szkielet. Spośród brudu wystawała zniekształcona ręka, połączona z jednym z ramion. Dziewczyna odnalazła płytki grób zawierający istotę mniejszą od człowieka, z ciałem i czaszką tak samo zniekształconymi, jak ręka. Jak się okazuje, szczątki te prawdopodobnie nie należą do człowieka.
Naukowcy zaobserwowali, że galaktyki są otoczone przez masywne aureole ciemnej materii. Co ciekawe, podobnej obserwacji dokonał pół wieku temu pewien hinduski mistyk. Widział również aureole wokół galaktyk - były one jednak albo ciemne, albo niewidoczne. Mistyk Paramahansa Jogananda w 1946 roku mówił: "Boskie rozproszone promienie lały się z wiecznego Źródła, oświetlając galaktyki, przemienione przez nieopisane aury". Określenie "aura" często jest używane w metafizyce dla określenia kolorowego promieniowania emanującego od danego przedmiotu. Sferyczne aureole otaczające świętych, takie jak przedstawione na niektórych obrazach, są uznawane za aury otaczające główny rejon.
Jak coś mogłoby być tak nierozłącznie ludzkie, jak biologia wyobraźni? W jaki sposób wytwory wyobraźni - takie jak powieści literackie, obrazy, sonaty, teorie naukowe - mogłyby być rozpatrywane jako twory biologiczne? Te rzeczy przecież tworzą kulturę. Po co więc mieszać w to biologię? Zawartość wyobraźni jest, rzecz jasna, uwarunkowana bardziej kulturą, niż biologią. Pojemność wyobraźni jest jednak bardziej zależna od biologii, niż kultury.
W niedzielę 13 maja dziesiątki tysięcy pielgrzymów świętowało 90. rocznicę objawienia wizji fatimskich. W odpowiedzi na nieustające zainteresowanie "trzecią tajemnicą" przekazaną trzem młodym pastuszkom, watykański sekretarz stanu, kardynał Bertone Tarcisio, zadeklarował, że jest to "czysta fantazja". Wizje "pani" płynącej ponad dębowym drzewem w Fatimie w Portugalii, które miały miejsce między majem a październikiem 1917 roku, fascynowały ludzi od dekad. Pierwotnie obserwacje dokonane przez troje dzieci były interpretowane jako objawienia Dziewicy Maryi.
