Doktor Frederick Willem Jacob Mörzer Bruyns, holenderski badacz, jest znany z odkryć dotyczących waleni i innych morskich stworzeń. W swojej książce "Field Guide of Whales and Dolphins" z 1971 roku opisał nie tylko znane gatunki, ale także kilka tajemniczych, które pozostają nieklasyfikowane. Wśród nich wyróżniają się wieloryb alula, delfin grecki, delfin senegalski oraz delfin iligański. Każdy z tych gatunków budzi kontrowersje wśród zoologów, a ich istnienie opiera się na niepewnych obserwacjach Mörzer Bruyns’a.

Dr Frederick Willem Jacob Mörzer Bruyns, znany holenderski badacz, w trakcie swojej kariery naukowej zbadał i opisał bardzo wiele gatunków waleni i innych morskich zwierząt. Napotkał jednak także na kilka gatunków, które do dziś nie doczekały się zbadania ani nawet klasyfikacji.

Niektórzy zoologowie poddają w wątpliwość istnienie tych kilku nieznanych nauce gatunków waleni, wskazując na fakt, iż we wszystkich przypadkach jedynych udokumentowanych obserwacji tych zwierząt dokonał właśnie Mörzer Bruyns. Opisy wszystkich zwierząt badacz zamieścił w swojej książce "Field Guide of Whales and Dolphins" (Amsterdam, 1971).

Przyjrzyjmy się zaobserwowanym przez niego waleniom.

Wieloryb alula

Najbardziej znanym spośród wszystkich opisanych przez Mörzer Bruyns'a waleni jest niewątpliwie wieloryb alula. Badacz opisał tego wieloryba jako "sepiowo-brązową wersję orki". Długość ciała wynosi ok 6 do 7 metrów, pokryte jest ono białymi gwiaździstymi bliznami. Wieloryb alula posiada wysokie zaokrąglone czoło. Jego płetwa grzbietowa ma wysokość ok 60 centymetrów. Mörzer Bruyns zaobserwował tego wieloryba w Zatoce Adeńskiej na Oceanie Indyjskim.

Według naukowców, jeśli wieloryb alula istnieje, może to być podgatunek orki Orcinus orca.

Delfin grecki

Kolejnym opisanym przez Mörzer Bruyns'a waleniem jest wieloryb grecki. Ten zaobserwowany kilkukrotnie na Morzu Śródziemnym przez badacza wieloryb podobny jest do delfina pasiastego, nie posiada on jednak charakterystycznego ciemnego pasa biegnącego od spodu ogona aż do oka ani też blado-szarej plamy pod płetwą grzbietową. Znane są liczne odmiany delfina pasiastego Stenella coeruleoalba, występujące w różnych rejonach świata, niewykluczone więc, iż delfin grecki może być jedną z nich.

Delfin senegalski

U zachodnich wybrzeży Afryki, a dokładnie w pobliżu wybrzeża Senegalu, Mörzer Bruyns natknął się na kolejnego nieznanego delfina. Delfin senegalski to waleń osiągający długość ok 1,8 metra. Na grzbiecie jest brązowy, dolna część ciała jest zaś wyraźnie jaśniejsza. Podobny jest do delfina tropikalnego Stenella attenuata, nie posiada jednak charakterystycznych plamek.

Znane są liczne odmiany delfina tropikalnego Stenella attenuata występujące w różnych regionach świata. Zoologowie biorą również pod uwagę delfina butlonosego Tursiops truncatus oraz delfina plamistego Stenella frontalis (obydwa gatunki występują w Atlantyku). Niewykluczone, że delfin senegalski może być odmianą któregoś z tych gatunków.

Delfin iligański

Ostatnim opisanym przez Mörzer Bruyns'a wielorybem jest delfin iligański (nazwa wzięła się od nazwy zatoki Iligan na Filipinach, gdzie delfin został zaobserwowany, niektóre źródla podają błędną pisownię "Illigan"). Delfin ten osiąga długość ciała ok 2,8 metra. Posiada on brązowy tył, różowy spód oraz żółtawego koloru tułów. Według zoologów, jeśli taki delfin faktycznie istnieje, może to być całkiem nowy gatunek, ponieważ nie jest obecnie znany żaden delfin o takich barwach.

Opracowanie: Ivellios