Zobacz jak może wyglądać Twój najwspanialszy sylwester w górach Sprawdź nas!



Nie zapomnij odwiedzić strony naszych partnerów - ich lubimy, ich polecamy!

SŁUCHAJ
ZALOGUJ SIĘ
ZAMKNIJ
Radio Paranormalium - zjawiska paranormalne - strona glowna
Logowanie przy użyciu kont z Facebooka itd. dostępne jest z poziomu forum

Reinkarnacja. Wywiad z profesorem Ianem Stevensonem


Dodano: 2016-05-09 21:31:12 · Wyświetleń: 8169
Zakładka Dodaj do zakładek · Udostępnij:  Facebook  Wykop  Twitter  WhatsApp
Prof. Ian Stevenson (1918 - 2007)


Prof. Ian Stevenson, pochodzący z Kanady psychiatra i pracownik Uniwersytetu stanu Virginia, był czołowym autorytetem świata naukowego w dziedzinie badań nad reinkarnacją. W trakcie prowadzonych przez siebie przez kilkadziesiąt lat badań nad obiecującymi przypadkami wielokrotnie przemierzył cały świat, często podróżując do Indii, gdzie niniejszy wywiad przeprowadził z nim jego współpracownik, dr K. S. Rawat, dyrektor Fundacji ds. Badań nad Reinkarnacją w Faridabadzie.

Po przełomowej książce profesora Stevensona "20 Cases Suggestive of Reincarnation" ukazało się kilka kolejnych. Jego wkładu w literaturę dotyczącą tego szczególnego pola badań nie da się przecenić. Wywiad z drem Stevensonem ukazał się w pierwszym numerze "Venture Inward". Zupełnym przypadkiem dr Rawat odkrył, że jego kolega "wydawał się nieśmiały i unikał publicznych wystąpień, w końcu jednak zgodził się spełnić moją wielokrotnie powtarzaną prośbę". Niniejszy wywiad został przeprowadzony w 1986 roku i zaktualizowany w 1995.

Dr Rawat: Na wstępie chciałbym Panu pogratulować z uwagi na Pana obszerne i dogłębne zbadanie przypadków z całego świata, sugerujących reinkarnację. Czy możemy rozpocząć od osobistego pytania? Dlaczego postanowił Pan zająć się badaniami na tym polu?

Prof. Stevenson: W ostatnich latach moje zainteresowanie wynikało z niezadowolenia ze współczesnych teorii dotyczących ludzkiej osobowości. Mam na myśli to, że nie wierzę, jakoby sama genetyka jak również genetyka w połączeniu z wpływami środowiskowymi mogła wyjaśnić wszystkie osobliwości i anomalności ludzkiej osobowości, jakie dostrzegamy my, psychiatrzy.

Dr Rawat: Czy uważa Pan, że znajduje się Pan obecnie w lepszej pozycji pozwalającej na ich wyjaśnienie?

Prof. Stevenson: Tak właśnie uważam. Sądzę, że reinkarnacja dostarcza trzeciej możliwości. Moim zdaniem nie zastępuje ona naszego rozumienia genetyki i wpływów środowiskowych, sądzę jednak iż reinkarnacja oferuje lepsze wyjaśnienie niektórych nietypowych zachowań, które pojawiają się na bardzo wczesnym etapie życia i często utrzymują się przez całe życie. Są to zachowania nietypowe dla rodziny, której członkiem jest dana osoba. Nie mogła ani ich naśladować na podstawie zachowań innych członków, ani też nauczyć się tego od nich. Uważam więc, że reinkarnacja stanowi możliwe wyjaśnienie takich zachowań.

Dr Rawat: Również w przypadku niektórych chorób?

Prof. Stevenson: Tak, być może. W tym punkcie posiadamy dużo mniej informacji, być może jednak tak jest.

Dr Rawat: A co z zaburzeniami seksualnymi?

Prof. Stevenson: Szczególnie w przypadku tego, co nazywamy transseksualizmem, gdzie ludzie uważają że tak naprawdę należą do przeciwnej płci. Często ubierają się oni w odzież przeznaczoną dla płci przeciwnej i zachowują się tak, jak gdyby do tej właśnie płci należało ich ciało. Na Zachodzie takie osoby często poddają się zabiegom chirurgicznym, chcąc aby zmieniono ich anatomię. Mamy wielu badanych, którzy twierdzą że zapamiętali poprzednie życie, w którym należeli do przeciwnej płci. Byli niezadowoleni ze swoich fizycznych ciał.

Dr Rawat: Jaki odsetek stanowią tego typu przypadki?

Prof. Stevenson: Odsetek ów waha się, począwszy od zera w niektórych krajach, jak północny zachód Ameryki Północnej (przypadki plemienne), Liban i Turcja. Ludzie mieszkający w tych regionach uważają, że zamiana płci jest niemożliwa, i nie mają tego typu przypadków. To jest jedno ekstremum. Za drugie ekstremum można by uznać Tajlandię, gdzie zamiana płci występuje w 16 procent przypadków, oraz Birmę, gdzie odsetek ten wynosi aż 25 procent, jak też Indie, gdzie - podobnie jak w większości pozostałych państw - odsetek ten wynosi około 5 procent.

Dr Rawat: W ten sposób dochodzimy do zrozumienia pewnego rodzaju różnic kulturowych wśród przypadków sugerujących reinkarnację.

Prof. Stevenson: To prawda. Kwestia zamiany płci pomiędzy poprzednim a obecnym życiem mogłaby stanowić pewien przykład.

Dr Rawat: Co z innymi przykładami? Mogą istnieć również inne różnice kulturowe.

Prof. Stevenson: Tak, takowe istnieją. Kolejnym przykładem jest swoboda, z jaką dzieci podają szczegóły nazw. Na przykład, w Indiach dzieci podają wiele dokładnych szczegółów. Często podają 20 do 30 procent detali, wśród których zwykle znajdują się poprawne nazwy. Przypadki bardzo podobne pod względem ogólnych cech ze Sri Lanki nie posiadają takiej jakości. Tamtejsze dzieci nie podają żadnych poprawnych nazw. Tak jest również w przypadkach z Ameryki. Amerykańskie dzieci, jeśli wydają się pamiętać poprzednie życia, posiadają pewne cechy podobne do przypadków z Indii, nie pamiętają jednak wielu dokładnych szczegółów - w szczególności zaś poprawnych nazw. W rezultacie mamy w USA dużą ilość "nierozwiązanych przypadków". W tych przypadkach nie jesteśmy w stanie zweryfikować tego, co powiedziało dziecko - podczas gdy w Indiach mamy raczej niewiele (około 20 procent) nierozwiązanych przypadków.

Dr Rawat: Ogółem, ile przypadków obejmują Państwa dane w Virginii?

Prof. Stevenson: Obecnie posiadamy około 2500.

Dr Rawat: A ile zostało do tej pory zbadanych?

Prof. Stevenson: Możliwe, że zbadałem mniej więcej jedną trzecią z całości. Niektóre, oczywiście, bardziej dogłębnie od pozostałych. Pozostałe dwie trzecie zbadali moi współpracownicy i koledzy.

Dr Rawat: Do jakich wniosków doszliście Państwo do tej pory?

Prof. Stevenson: Do tej pory doszedłem do wniosku, że reinkarnacja nie jest jedynym wyjaśnieniem tych przypadków, jest jednak najlepszym jakie mamy dla przypadków mocniejszych, to znaczy takich w których dziecko udziela znaczącej liczby (powiedzmy 20 lub 30) zgodnych z prawdą stwierdzeń co do osoby z rodziny, która mieszka dość daleko od jego własnej i z którą jego rodzina nie nawiązywała wcześniej kontaktu. Mówiąc o odległości, niekoniecznie mamy na myśli odległość fizyczną. Wiadomo, że dwie rodziny mogą mieszkać zaledwie 10 kilometrów od siebie, a mimo to mogą być bardzo odległe, ponieważ przynależą do różnych klas ekonomicznych i społecznych.

Dr Rawat: Wciąż więc poszukujecie, powiedzmy, idealnego, perfekcyjnego przypadku?

Prof. Stevenson: Tak. Chciałbym odnaleźć lepsze przypadki. Nie wydaje mi się jednak, aby udało się kiedykolwiek odnaleźć idealny lub perfekcyjny przypadek. Uważam, że tak naprawdę takie przypadki nie istnieją, zawsze jednak staramy się dotrzeć do przypadku szybciej i trafić na nie przed spotkaniem dwóch rodzin, tak aby móc zarejestrować na piśmie to, co dziecko mówi przed takim spotkaniem rodzin. Chcemy obserwować pierwsze spotkanie na własne oczy. Staramy się też odnaleźć inne przypadki, które posiadają mocniejsze dowody.

Dr Rawat: Na przykład przepowiednię poprzedniej osobowości?

Prof. Stevenson: Przepowiednia poprzedniej osobowości stanowi jeden z naszych przedmiotów zainteresowania, tak naprawdę jednak może ona osłabiać niektóre przypadki, tworząc oczekiwanie dotyczące powrotu tej osoby. W wielu przypadkach mogła to być jednak dodatkowa cecha.

Dr Rawat: A jeśli badany i jego rodzina nie wiedzą nic o poprzedniej osobowości?

Prof. Stevenson: Tak. Było naprawdę dobrze, jeśli przewidywanie poprzedniej osobowości jest całkowicie nieznane rodzinie badanego.

Dr Rawat: Mówi się też, że jest to związane z posiadaniem znamion, odległości w czasie i lokalizacji, itd.

Prof. Stevenson: Tak, jak też inne cechy, takie jak liczne stwierdzenia.

Dr Rawat: One wzmocniłyby przypadek.

Prof. Stevenson: Uważam, że tak.

Dr Rawat: Czy mógłby mi Pan opowiedzieć o jakichś przypadkach, które najbardziej Pana zainteresowały?

Prof. Stevenson: Tak, byłyby to te, w których my lub ktoś inny sporządził zapis na piśmie.

Dr Rawat: Jak przypadek Swarnalata.

Prof. Stevenson: Jak Swarnalata. Swarnalata Mishra. To jeden przypadek. Inny...

Dr Rawat: Jagdish Chandra, Bishan Chand...

Prof. Stevenson: Tak, to również dwa dobre przypadki. Ojciec Jagdisha Chandry był prawnikiem specjalizującym się w dowodach. Sporządził zapis pisemny oraz zweryfikował stwierdzenia swojego syna. To może być trochę słabe, ponieważ był to przypadek jego własnego syna, mimo to jednak było to zrobione bardzo dobrze. No i przypadek Bishana Chanda. Do tej grupy należał też przypadek Kumkum Verma z Biharu. Tam pisemny zapis sporządziła jedna z jej ciotek. Był również przypadek z Libanu - Imad Elawar - gdzie udało nam się sporządzić pisemny zapis przed weryfikacją, mamy też kilka podobnych przypadków.

Dr Rawat: W niektórych przypadkach poprzednia osobowość mogła przewidzieć swoje ponowne narodziny. Czy może Pan przytoczyć jakieś dobre przypadki tego typu?

Prof. Stevenson: Tak, uważam że najlepszym przypadkiem tego typu był przypadek z Alaski z plemienia Plingit.

Dr Rawat: Czy może Pan podać jakieś szczegóły?

Prof. Stevenson: Pamiętam przypadek, w którym mężczyzna przepowiedział swojej siostrzenicy, że pewnego dnia przyjdzie do niej, po czym wskazał na dwa znamiona na swoim ciele. Były to blizny pooperacyjne. Jedna znajdowała się na nosie. Miał on operację w rogu swojego prawego oka w górnej części swojego nosa, i drugą na plecach. Nie wiem, od czego to było. W każdym bądź razie powiedział do swojej siostrzenicy: "Rozpoznasz mnie, ponieważ będę posiadał te blizny odtworzone na ciele jako znamiona". Umarł więc i około 18 miesięcy później jego siostrzenica urodziła chłopca, który posiadał znamiona dokładnie w tych miejscach. Gdy po raz pierwszy spotkałem tego chłopca, miał około 8 do 10 lat. Szczególnie wyraźne było znamię na plecach. Posiadał po bokach niewielkie okrągłe znamiona, które wyglądały dokładnie jak szwy po operacji chirurgicznej.

Dr Rawat: Czy nie uważa Pan jednak, że taki przypadek staje się poniekąd słabszy naukowo z tego względu, że przydarzył się w tej samej rodzinie?

Prof. Stevenson: W istocie, staje się on słabszy. Jest tak również w przypadkach, gdy przepowiednia pojawia się we śnie. Rodzina oczekuje osoby, która pojawiła się we śnie. Z drugiej strony, te znamiona są często bardzo nietypowe. A za zupełnie niezwykłe uważam to, że ktoś posiada dwa znamiona w dwóch różnych miejscach, z czego każde odpowiada bliznom pooperacyjnym poprzedniej osobowości. Tego rodzaju przypadki mają więc zarówno słabe jak i mocne strony.

Dr Rawat: Jeśli idzie o przypadki ze znamionami - czy nie mogło być tak, że zostały one stworzone przez umysł kobiety, gdy nosiła dziecko w swojej macicy?

Prof. Stevenson: Tak, w niektórych przypadkach tak mogło być. We wspomnianym przeze mnie przypadku z Alaski, matka wiedziała o ranach zmarłego wujka. Z pewnością widziała te blizny na jego ciele. W innych przypadkach, matka poszła i zobaczyła martwe ciało kogoś, kto został postrzelony. Wiedziała, w których punktach na ciele znajdowały się rany, więc jej myśli mogły wpłynąć na płód. Posiadamy jednak 20 przypadków, w których przepytaliśmy dokładnie oboje rodziców, i nie wiedzieli oni nic na temat poprzedniej osobowości. W niektórych przypadkach mogli znać lub słyszeć o tej osobie, nie mieli jednak pojęcia, gdzie znajdują się rany. Uważam więc, że w tych przypadkach umysł matki nie mógł wpłynąć na dziecko bezpośrednio.

Dr Rawat: Co Pan uważa o znaczeniu badania tych przypadków lub, jak może powinienem to ująć, o znaczeniu badań nad reinkarnacją w obecnym świecie?

Prof. Stevenson: Uważam, że jest to istotne z kilku powodów. Sądzę, że obiecuje to rzucić światło, jak mówiłem wcześniej, na pewne problemy psychologiczne. Jestem też zdania, że ma to pewne implikacje dla biologii i medycyny poprzez badanie znamion i wad wrodzonych. Jak Pan wie, niektóre dzieci mają znamiona lub brakujące palce u rąk, bądź zdeformowane uszy lub inne wady wrodzone. Nauka wciąż wie bardzo niewiele na temat przyczyn wrodzonych wad. Uważam, że reinkarnacja rzuci na nie światło. Ma to również, oczywiście, szeroko rozumiane implikacje dla całego pytania o życie po śmierci. Znaczenie życia. Dlaczego jestem tutaj?

Dr Rawat: Dla pewnych pytań filozoficznych?

Prof. Stevenson: Tak, dla natury umysłu, związku umysłu z ciałem.

Prof. Stevenson: Dla kontrowersji pomiędzy spirytualizmem a materializmem?

Prof. Stevenson: Tak.

Dr Rawat: Czy zrozumielibyśmy to lepiej, gdyby udało się udowodnić reinkarnację jako fakt?

Prof. Stevenson: Tak, to prawda.

Dr Rawat: Czy uważa Pan, że stanowiłoby to podporę dla etycznego życia ludzi?

Prof. Stevenson: Uważałem to za duże wsparcie... poznałem kiedyś indyjskiego śvamiego z zakonu Ramakryszna, który zapytał: "Co robisz w Indiach?" Wyjaśniłem, że przybyłem w poszukiwaniu rzeczywistych przypadków, które mogłyby stanowić dowód na istnienie reinkarnacji. Było to w roku 1961. Pamiętam, że po mojej odpowiedzi zapadła bardzo długa cisza. Nie powiedział nic. Ja nic nie mówiłem. Usiadł więc ów czcigodny śvami, spoglądając na mnie. Wreszcie rzekł: "Tak, to prawda", mając na myśli reinkarnację, "ale to nie robi żadnej różnicy, ponieważ my w Indiach wszyscy wierzyliśmy w reinkarnację i przyjęliśmy ją jako fakt, stąd nie robi nam ona żadnej różnicy. Mamy w Indiach tyle samo oszustów i okrutników, co wy na Zachodzie".

Dr Rawat: Raczej bym się z nim nie zgodził, ponieważ my, mieszkańcy Indii, wierzymy w reinkarnację jedynie powierzchownie. Nie przeniknęła ona nas dogłębnie, przynajmniej nie w obecnych czasach.

Prof. Stevenson: Podobnie jak ja. Myślałem nad tym spostrzeżeniem. Zgadzam się, że wielu mieszkańców Indii nie rozumie wszystkich implikacji wynikających z reinkarnacji.

Dr Rawat: Skoro już jesteśmy przy Indiach, co Pan sądzi o potencjale tego kraju dla badania reinkarnacji?

Prof. Stevenson: Indie to być może najlepszy kraj na świecie do badań nad reinkarnacją. Wiemy, że przypadki reinkarnacji zdarzają się często - nie wiemy, jak częste - przeprowadziliśmy zaledwie jedną systematyczną ankietę - wiemy, że gdziekolwiek nie zajrzymy, szczególnie na Północ, możemy bardzo łatwo odnaleźć przypadki reinkarnacji. Jedną z przeszkód stanowią niewystarczające środki finansowe oraz niewystarczająca liczba wykwalifikowanych osób do badania tych przypadków. Gdyby idea badań nad reinkarnacją została bardziej rozpowszechniona i gdyby przeprowadzono więcej badań, Indie stałyby się najlepszym krajem na świecie do ich prowadzenia.

Wywiad przeprowadził: Dr K. S. Rawat
Venture Inward Magazine, wrzesień/październik 1995
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios

Kopiowanie i umieszczanie naszych treści na łamach innych serwisów jest dozwolone na zasadach opisanych w licencji.
Komentarze · Dodaj komentarz
Dodaj komentarz
Twój nick:
E-mail (opcjonalnie):
Komentarz:



Powiadamiaj o odpowiedziach na mój komentarz
(wymagany email):

Zanim napiszesz komentarz, zapoznaj się z zasadami publikowania komentarzy.

Uwaga: Jeśli chcesz odpowiedzieć na komentarz innego użytkownika, prosimy skorzystaj z przycisku "Odpowiedz". Pozwoli to uniknąć w przyszłości bałaganu w dyskusji.
Tagi
Inne artykuły
z działu
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI
PROGRAM NA DZIŚ
WESPRZYJ
RADIO PARANORMALIUM
POLECANE KSIĄŻKI
NAJNOWSZE FILMY
Arkadiusz Miazga
Czas Tajemnic - blog Damiana Treli
Forum Portalu Infra
Głos Lektora
Instytut Roberta Noble
Księgarnia-Galeria Nieznany Świat, księgarnia ezoteryczna, sklep ezoteryczny, online, Warszawa
Paranormalne.pl
Player FM
Portal Infra
Poszukiwacze Nieznanego. Blog Arkadiusza Czai
Poznajemy Nieznane
The Monroe Institute Polska
UFO-Relacje.pl - polska baza relacji o obserwacjach UFO
Skontaktuj się z nami
tel 32 7460008 tel kom. 530620493 Skype radio.paranormalium.pl E-mail: radio@paranormalium.pl Formularz kontaktowy Polityka prywatności
Copyright © 2004-2024 by Radio Paranormalium