W rzece Shatt al Arab w Iranie żyje tajemnicza, potencjalnie śmiercionośna ryba, o której wzmiankował Roger Caras w swojej książce "Dangerous To Man" z 1975 roku. Opisywana jako mała, czarna ryba, jej jadowite ukąszenia przyczyniły się do śmierci 28 osób. W artykule przedstawione są hipotezy dotyczące jej tożsamości, wskazując na możliwe związki z gatunkami ryb, takimi jak Heteropneustes fossilis oraz Thyrsoidea macrura. Nie wyklucza się również istnienia nieznanego dotąd gatunku ryby z rodziny ślizgowatych, Meiacanthus nigrolineatus, który mógłby być odpowiedzialny za te tragiczne incydenty.

W książce Dangerous To Man (1975) Roger Caras czyni intrygującą, zwięzłą wzmiankę o małej, czarnej i potencjalnie śmiercionośnej tajemniczej rybie, żyjącej podobno w rzece Shatt al Arab w Iranie. Podobno jest ona jadowita, a jej błyskawiczne ukąszenia spowodowały już śmierć 28 ludzi. Badając zagadkę tego nieznanego rybiego zabójcy (Fortean Times, grudzień 1996), przedstawiłem kilka prawdopodobnych wyjaśnień dotyczących jego tożsamości. W wielu przypadkach niezwykłe zwierzęta okazują się błędnie zidentyfikowanymi przedstawicielami gatunków znanych już nauce. Możliwe, że w tym przypadku mamy do czynienia z gatunkiem Heteropneustes fossilis, niewielką, czarną rybą należącą do rodziny sumowatych, niedawno sprowadzoną z Indii i Tajlandii i wpuszczoną do rzeki Shatt al Arab w celach hodowlanych, jako nadającą się do spożycia. Jej ukąszenie nie wywołuje opisanych przykrych skutków, ale płetwy piersiowe są zaopatrzone w kolce jadowe i mogą powodować bolesne rany. Warto również wziąć pod uwagę inną rybę: młode okazy muren Thyrsoidea macrura płynące z morza w górę rzeki. Choć ich ukąszenie nie jest jadowite, gnijące cząsteczki mięsa między zębami tych drapieżnych ryb mogą powodować trudno gojące się rany (podobnie jak ukąszenia lwów i tygrysów).

Nie należy również wykluczyć, że maleńki postrach rzeki Shatt al Arab to nowy, nieznany gatunek ryby, spokrewniony z rodziną ślizgowatych (Blemniidae). Błękitno-szare i żółte rybki zamieszkują Morze Czerwone oraz zatoki Sueską i Akaba. Noszą naukową nazwę Meiacanthus nigrolineatus. W odróżnieniu od innych, wymienionych już prawdopodobnych pierwowzorów "jadowitej rybki", są zdolne do jadowitych ukąszeń. Zęby szczęki dolnej są bowiem rowkowane, a tkanka u ich podstawy wydziela trującą substancję. Co prawda, nie zarejestrowano dotychczas przypadków śmierci w wyniku ukąszeń tego gatunku ryb. Jeśli jednak w Shatt al Arab żyje ich czarna kuzynka, zdolna do wytwarzania silniejszej trucizny, trzeba mieć nadzieję, że pewnego dnia zostanie schwytana, a naukowcy ustalą wreszcie tożsamość tajemniczej, maleńkiej morderczyni.