W 1957 roku Gordon Cooper był członkiem elitarnej grupy pilotów testowych w amerykańskiej Bazie Sił Powietrznych Edwards w Kaliforni, zaangażowanym w zaawansowane projekty, w tym w instalację systemu precyzyjnego lądowania. Cooper wspominał: "Ekipa rejestrująca filmowała instalację, gdy nagle zauważyli spodek. Sfilmowali go jak przeleciał nad ich głowami, następnie zawisł, wysunął trzy nogi do... (rozwiń opis)

W 1957 roku Gordon Cooper był członkiem elitarnej grupy pilotów testowych w amerykańskiej Bazie Sił Powietrznych Edwards w Kaliforni, zaangażowanym w zaawansowane projekty, w tym w instalację systemu precyzyjnego lądowania.

Cooper wspominał: "Ekipa rejestrująca filmowała instalację, gdy nagle zauważyli spodek. Sfilmowali go jak przeleciał nad ich głowami, następnie zawisł, wysunął trzy nogi do lądowania, a następnie powoli zszedł w dół, by wylądować na wyschniętym jeziorze! Członkowie ekipy byli profesjonalnymi kamerzystami, więc jakość obrazu była bardzo dobra. Zespół filmujący zbliżył się do obiektu na odległość 20 do 30 jardów, cały czas filmując. Był to klasyczny spodek, srebrzyście świecący, gładki, średnicy około 30 metrów. Było jasne, że był to pojazd obcych. Gdy kamerzyści zbliżyli się jeszcze bliżej, obiekt odleciał".