montaż drzwi warszawa ursynów



Nie zapomnij odwiedzić strony naszych partnerów - ich lubimy, ich polecamy!

SŁUCHAJ
ZALOGUJ SIĘ
ZAMKNIJ
Radio Paranormalium - zjawiska paranormalne - strona glowna
Logowanie przy użyciu kont z Facebooka itd. dostępne jest z poziomu forum

Wzięcie Betty i Barneya Hillów


Dodano: 2013-06-18 16:45:34 · Wyświetleń: 9502
Zakładka Dodaj do zakładek · Udostępnij:  Facebook  Wykop  Twitter  WhatsApp
Betty i Barney Hillowie


New Hampshire jest zdumiewającym i tajemniczym miejscem. W południowej części stanu leży North Salem, obok którego znajduje się Tajemnicza Góra, "Amerykańskie Stonehenge", czyli grupa struktur kamiennych nieznanego pochodzenia. Również na południu, niedaleko krótkiej linii brzegowej New Hampshire, znajduje się Exeter, miejsce największej liczby obserwacji UFO w 1965 roku.

W środkowo-wschodniej części stanu znajduje się jezioro Ossipee, miejsce święte dla Indian. W 1800 roku odkryto w tej okolicy indiańskie cmentarzysko, zawierające ponad dziesięć tysięcy ciał ułożonych w koncentryczne okręgi. Jest tu dużo "kociołkowych" jezior, które zostały wyrzeźbione przez lodowce podczas epok lodowcowych, zaś sam obszar jest otoczony przez starożytne wulkany. Mówi się, że niektóre stawy nie mają dna i są połączone ze sobą kanałami wulkanicznymi. Podobno widywano tutaj obiekty UFO nurkujące w tych głębokich stawach.

Bardziej na północ i środek New Hampshire leży park narodowy White Mountains National Forest. Latem ten obszar pełen jest wczasowiczów, biwakowiczów, turystów uprawiających wspinaczkę i rybaków. Wiele jest tu rzeczy do zobaczenia, na przykład Kanał, Stary Człowiek Gór, Góra Washington czy Indian Head. Zimą ze zboczy korzystają narciarze, a do lasów wyruszają myśliwi. W przerwach między tymi okresami, na początku jesieni i wczesną wiosną, miejsce to jest ciche, odpoczywa.

Bycie w mieszanym małżeństwie przypuszczalnie nie było łatwe w 1961 roku, nawet w liberalnym New Hampshire, wydawało się jednak, że Hillowie dobrze sobie radzili. Białoskóra Betty Hill była pracowniczką socjalną, zaś czarnoskóry Barney Hill pracował na poczcie. Barney pracował w Bostonie, dojeżdżając tam codziennie z Portsmouth w New Hampshire, gdzie oboje mieszkali. Barney nabawił się wrzodów, być może z powodu stresu w pracy, i gdy nadarzyła się okazja, wziął kilkudniowy urlop. Betty udało się załatwić urlop w tym samym czasie, oboje pojechali więc do Kanady. Wzięli ze sobą swojego małego jamnika, Delseya, i zatrzymywali się w motelach, w których zezwalano na wprowadzanie psów do pokojów.

Artystyczna wizja obiektu widzianego przez Betty i Barneya Hillów


Wybrali się do Niagara Falls i Montrealu, a 19 września byli w drodze powrotnej do domu w Portsmouth. Zatrzymali się w Colebrook na hamburgera, następnie skierowali się na Autostradę 3 wiodącą przez Lancaster.

Około 10:15 wieczorem, będąc na południe od Lancaster, Barney zauważył na niebie nad księżycem światło i zwrócił na nie uwagę Betty. W pierwszej chwili myśleli, że była to planeta, potem jednak zauważyli, że obiekt się przemieszczał. Barney próbował przekonać sam siebie, że był to jedynie satelita lub samolot, coraz bardziej negując wszystko, co kolidowało z tym poglądem. Betty, której siostra widziała UFO, już od początku była przekonana, że światło na niebie było czymś nietypowym. Zatrzymali samochód, by pozwolić Delsey załatwić swoje potrzeby, i obserwowali przy tym obiekt poprzez lornetki, które mieli ze sobą.

W czasie gdy dotarli do Kanału, na północ od North Woodstock, obiekt powiększył swoje rozmiary, Barney zaś zauważył, że przedmiot poruszał się w dziwny sposób, oddalając się na zachód, a następnie powracając, za każdym razem coraz bliżej. Przy Indian Head Barney ponownie zatrzymał samochód i spojrzał na obiekt przez lornetki. Teraz widział wielokolorowe światła i rzędy okien na obiekcie w kształcie naleśnika, który był ogromny i znajdował się zaledwie sto stóp od nich. Podszedł bliżej pojazdu i zobaczył jego pasażerów stojących w środku, spośród których jeden wyglądał na "przywódcę". Barney bardzo się wystraszył i pobiegł z powrotem do samochodu, w którym czekała Betty. Włączył silnik i szybko odjechał. Hillowie nie widzieli więcej obiektu, słyszeli jednak piszczący odgłos.

Szkic wykonany przez Barneya Hilla, ukazujący obiekt, jego "okna", czerwone światła i postaci w środku


Jakiś czas później usłyszeli ten dźwięk ponownie i zauważyli, że znajdowali się w Ashland, trzydzieści pięć mil na południe od Indian Head. Dojechali do domu w Portsmouth bez żadnych problemów.

Spali do popołudnia, a gdy wstali, Betty zadzwoniła do swojej siostry Janet i opowiedziała jej o ich przygodzie. Janet nalegała, aby Betty doniosła o obserwacji UFO znajdującej się niedaleko Bazie Sił Powietrznych w Pease. Pomimo wątpliwości Barneya, Betty zatelefonowała do bazy i złożyła raport majorowi Paulowi W. Hendersonowi z 100 Dywizjonu Bombowców. Poproszony przez majora, Barney niechętnie przedstawił swoją wersję obserwacji. Co ciekawe, Baza Sił Powietrznych w Pease była w 1961 roku siedzibą 509 Dywizjonu Bombowców, tego samego, który stacjonował w Bazie Sił Powietrznych w Roswell w czasie "Incydentu z Roswell" w 1947 roku. Jak twierdził Jacques Valee w swojej pracy pt. "Dimensions", obserwacja Hillów została potwierdzona przez obserwację radarową w Bazie Sił Powietrznych w Pease 20 września 1961 roku, nie jest jednak pewne, skąd wziął te informacje. Jest to fragment raportu nr 100-1-61, który brzmi po prostu:

"...dziwny incydent wydarzył się o 2:14 czasu lokalnego 20 września. Nie przypisano mu wówczas znaczenia".

Po zgłoszeniu incydentu Barney wolał zapomnieć o zdarzeniu, Betty wybrała się jednak do biblioteki celem poszukania książek poświęconych UFO. Znalazła książkę majora Donalda Keyhoe "The Flying Saucer Conspiracy" i chciwie przeczytała. Napisała nawet do Keyhoe list zawierający szczegóły ich obserwacji. Kilka dni później, w dziesięć dni po obserwacji, Betty zaczęła mieć serię koszmarów, która trwała pięć następnych nocy i nagle się zakończyła. W tych przerażających wizjach sennych Betty i Barney byli zatrzymywani na drodze na blokadzie, a następnie zabierani do środka ogromnego pojazdu. Za namową przyjaciela, Betty spisała wszystkie sny.

W stanie hipnozy Betty opisała mapę, jaką pokazał jej "dowódca statku", później narysowała ją. Grube linie oznaczają regularnie uczęszczane szlaki handlowe, przerywane - różne wyprawy kosmiczne. Wiele lat później badaczka Marjorine Fish odkryła układ gwiazd pasujący do tej mapy


W międzyczasie list Betty do Keyhoe został przekazany do Waltera Webba, wykładowcy z Hayden Planetarium w Bostonie. Webb był konsultantem naukowym NICAP (Narodowy Komitet Badań Zjawisk Powietrznych), organizacji, której członkiem był Keyhoe. Webb został poproszony o przeprowadzenie wywiadu z Hillami. Przyjechał do Portsmouth i spędził kilka godzin, rozmawiając z nimi. Był pod wrażeniem ich szczerości oraz podanych szczegółów, i sporządził raport dla NICAP.

Po rozmowie z Keyhoe i lekturze raportu Webba, dwóch pisarzy zajmujących się tematyką techniczną i interesujących się obiektami UFO, Robert Hohman i C. D. Jackson, zaaranżowali wywiad z Hillami w listopadzie. To właśnie podczas tego wywiadu jeden z pisarzy zadał kluczowe pytanie: Dlaczego Hillom tak dużo czasu zajęło dotarcie do domu? Po obliczeniu czasu i odległości z Colebrook do Portsmouth okazało się, że powinni dojechać do domu dwie godziny wcześniej, nawet zatrzymując się na odpoczynek. Podczas tego wywiadu obecny był również major James McDonald, były oficer wywiadu Sił Powietrznych i bliski przyjaciel Hillów. To właśnie on jako pierwszy zasugerował hipnozę w celu odzyskania wspomnień z utraconego czasu.

W marcu 1962 roku Hillowie rozmawiali z psychiatrą na temat hipnozy, postanowili jednak odłożyć to na później. Tego lata wrzody Barneya powróciły, doświadczył również nawrotu nadciśnienia. Sądząc, że jego problemy miały podłoże emocjonalne, rozpoczął terapię u psychiatry z Exeter, doktora Stephensa. Kontynuował ją przez następny rok, początkowo jednak obserwacja UFO nie była sprawdzana jako część leczenia. Niedługo potem jednak, po tym Barney i Betty zostali poproszeni o opisanie obserwacji przez grupę kościelną, dr Stephens stwierdził, że ta obserwacja była istotna. Zdecydował również, że hipnoza była potrzebna, by pomóc Barneyowi poradzić sobie z tym incydentem. Nie będąc biegłym w tej dziedzinie, Stephens przekierował Barneya do doktora Benjamina Simona, dobrze znanego bostońskiego psychiatry i neurologa.

U góry: Barney Hill, w stanie hipnozy, sporządził szkic przedstawiający "dowódcę" statku kosmicznego.
U dołu: Dwa szkice wykonane przez Davida Bakera w oparciu o dwa wywiady z Barneyem (z czego jeden został przeprowadzony w trakcie sesji hipnotycznej)


Dr Simon szybko orzekł, że zarówno Betty jak i Barney potrzebują leczenia z syndromu zaniepokojenia, który mógł mieć swoje podłoże w incydencie z nocy z 19 na 20 września 1961 roku. Najpierw zahipnotyzował Barneya, później Betty. Przez następne sześć miesięcy zaczęła się wyłaniać historia dwóch godzin brakującego czasu. Betty i Barney Hill opowiedzieli o zatrzymaniu na blokadzie drogowej i zabraniu na pokład UFO, gdzie dokonano na nich badania medycznego nim mogli powrócić do samochodu. Betty powiedziała, że pokazano jej "mapę gwiezdną", która według późniejszej interpretacji oznaczała, że kosmici przybyli z Zeta Reticuli. Historia Hillów została później opisana w dwuczęściowym artykule opublikowanym w magazynie "Look", w książce Johna G. Fullera zatytułowanej "Przerwana Podróż", oraz w późniejszym filmie telewizyjnym "The UFO Incident", w którym w role Hillów wcielili się Estelle Parsons i James Earl Jones.

Historia Hillów była pierwszym "współczesnym" przypadkiem wzięcia. W 1961 roku nie było jeszcze "Communion" ani "Z Archiwum X". Historie o wzięciach nie były jeszcze częścią popkultury. Ludzie donosili, że mieli kontakt z obcymi, nie było jeszcze jednak "kontaktowców" pokroju George`a (Jerzego) Adamskiego, który utrzymywał, że był odwiedzany przez przyjaźnie nastawionych Wenusjan z długimi włosami koloru blond, którzy przekazali mu ostrzeżenie dla całej ludzkości dotyczące wojny jądrowej. Sceptycy, tacy jak Martin S. Kottmeyer, sądzą, że elementy wzięcia Hillów można znaleźć w filmie "Najeźdźcy z Marsa" z 1953 roku oraz brukowych magazynach science-fiction. Mówią również, że kosmita z czarnymi oczami, taki jak opisany przez Barneya Hill`a, został przedstawiony w odcinku "Outer Limits" zaledwie 12 dni przed sesją hipnotyczną, podczas której opisywał on kosmitów. Te twierdzenia byłyby istotne, gdyby kiedykolwiek dowiedziono, że Betty i Barney widzieli ten film lub odcinek "Outer Limits" bądź też byli fanami science-fiction. Badacze tacy jak Karl Pflock mówią jednak, że nie ma żadnego dowodu, że kiedykolwiek mieli styczność z którąkolwiek z wymienionych produkcji. Sceptycy wskazują również na fakt, iż koszmary Betty zaczęły się po lekturze książki Keyhoe. To prawda, jednak Barney nie czytał książki Keyhoe, gdy zobaczył UFO z podwójnym rzędem okien i "ludźmi" stojącymi za nimi w noc, kiedy dokonano obserwacji.

Nawet gdyby z jakiegoś powodu wykluczyć sny i hipnotycznie przypomniane "wzięcie", sama obserwacja wciąż pozostaje jedną z najbardziej wiarygodnych i niewytłumaczalnych.

Dr Simon, psychiatra, który leczył u Hillów potraumatyczny stres związany z incydentem, nie wierzył, że kłamali. Nie był w stanie wyjaśnić obserwacji inaczej niż tylko jako rzeczywiste wydarzenie, i w taki sposób określił je w liście wysłanym do firmy ubezpieczeniowej, dotyczącym tego przypadku. Nie wierzył jednak, że miało miejsce wzięcie. Jego ostateczna diagnoza stwierdzała, że umysł Betty wytworzył sny o wzięciu, aby wypełnić okres amnezji, oraz że Barney, usłyszawszy treść jej wizji sennych, nieświadomie przyswoił sobie jej sny w tym samym celu, to jest wypełnienia brakującego okresu czasu. Żadne z tych wyjaśnień, oczywiście, nie tłumaczy, co tak naprawdę się wydarzyło i dlaczego przejazd z Colebrook do Ashland zabrał Hillom dwie godziny czasu więcej, niż zwykle.

Loy Lawhon, About.com
Za: Ufoevidence.org
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios

Kopiowanie i umieszczanie naszych treści na łamach innych serwisów jest dozwolone na zasadach opisanych w licencji.
Komentarze · Dodaj komentarz
  • Tomek z Konina
    (2014-01-07 14:33:22)
    | 👮 raport

    Mam takie pytanie . Czy te ukazane na rysunku szlaki Handlowe to szlaki ludzi czy istot pozaziemskich ,bo ja już nwm ;d


    | Odpowiedz



  • Ivellios
    (2015-01-13 2:40:56)
      📧 pw | 📧 email | 👮 raport

    Oczywiście są to szlaki handlowe tych istot. Ludzie w te rejony kosmosu nie dotarli (jeszcze) ;)


    | Odpowiedz



Dodaj komentarz
Twój nick:
E-mail (opcjonalnie):
Komentarz:



Powiadamiaj o odpowiedziach na mój komentarz
(wymagany email):

Zanim napiszesz komentarz, zapoznaj się z zasadami publikowania komentarzy.

Uwaga: Jeśli chcesz odpowiedzieć na komentarz innego użytkownika, prosimy skorzystaj z przycisku "Odpowiedz". Pozwoli to uniknąć w przyszłości bałaganu w dyskusji.
Tagi
Inne artykuły
z działu
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI
PROGRAM NA DZIŚ
WESPRZYJ
RADIO PARANORMALIUM
POLECANE KSIĄŻKI
NAJNOWSZE FILMY
Arkadiusz Miazga
Czas Tajemnic - blog Damiana Treli
Forum Portalu Infra
Głos Lektora
Instytut Roberta Noble
Księgarnia-Galeria Nieznany Świat, księgarnia ezoteryczna, sklep ezoteryczny, online, Warszawa
Paranormalne.pl
Player FM
Portal Infra
Poszukiwacze Nieznanego. Blog Arkadiusza Czai
Poznajemy Nieznane
The Monroe Institute Polska
UFO-Relacje.pl - polska baza relacji o obserwacjach UFO
Skontaktuj się z nami
tel 32 7460008 tel kom. 530620493 Skype radio.paranormalium.pl E-mail: radio@paranormalium.pl Formularz kontaktowy Polityka prywatności
Copyright © 2004-2024 by Radio Paranormalium