Synchroniczność to doświadczenie dwóch lub więcej zdarzeń, które pozornie nie są ze sobą powiązane, a które następują jednocześnie w sposób znaczący [dla obserwatora]. Aby można było zaliczyć je jako przypadek synchroniczności, nie może istnieć prawdopodobieństwo aby obydwa zdarzenia nastąpiły w tym samym czasie.

Jeśli uważasz synchroniczność za zwykły zbieg okoliczności, to znaczy że nie przeczytałeś żadnej pracy czołowych ekspertów na tym polu badań. Słynny psychoterapeuta, Carl Gustav Jung, w latach dwudziestych XX wieku ukuł termin "synchroniczność", aby opisać ustawienie uniwersalnych sił względem doświadczeń jednostki ludzkiej.

Wiele tradycji spirytualistycznych przez wieki poszukiwało tych sił jako środka pozwalającego na ustawienie się do "strumienia". Kierowanie sobą w tej podróży ku harmonicznej "indywidualizacji" zwykle zajmuje wiele lat zdyscyplinowanej medytacji, nauki, rytuałów lub stosowania innych narzędzi. Dla niektórych poszukiwanie stanowi wgląd w samego siebie, podczas gdy inni poszukują duchowości na zewnątrz.

Moje pierwsze doświadczenie z synchronicznością nastąpiło 21 marca o 3:03 nad ranem, tj. 3. miesiąca, 3. tygodnia, o trzeciej godzinie i trzeciej minucie, czyli 3333, w czasie zrównania dnia z nocą oraz w momencie moich narodzin. To było moje dostrojenie się do uniwersalnych sił, planety, czasu i przestrzeni.

Moje przebudzenie nastąpiło też bez mojego wysiłku i nadeszło poprzez nadnaturalne spotkanie ze świetlistą istotą. Rozpoczęło moje zaangażowanie oraz badanie metafizycznej natury rzeczywistości - stałem się "oświeconym". Dlatego posiadam wrodzone rozumienie wielu konceptów ezoterycznych, takich jak strumień, dusza, jedność, a nawet boskość.

Moje doświadczenia nie są całkowicie unikalne, ale sposób w jaki to okno zrozumienia się przede mną otwarło - owszem. Nie było żadnej podróży, żadnego wyjaśnienia, dlaczego - wiedza po prostu została ukazana. Rzeczy, które dla wielu nie są już konceptami ani metaforami, tak naprawdę postrzegam jako posiadające rzeczywistą postać. Byłem świadkiem manifestacji wielu zjawisk paranormalnych, w których przypuszczalnie jedynym elementem wspólnym byłem ja. Z uwagi na wcześniejsze spotkania, nie przypisywałem jednak bezpośrednio sobie wielu z nich. Zawsze wokół siebie odczuwałem obecność. Inaczej więc niż wielu innych poszukujących ścieżki, czuję że z jakiegoś powodu to źródło znalazło mnie.

Bycie człowiekiem powoduje jednak, że zadaję sobie pytanie: "Kim lub czym jest ta obecność?" Zdolności takie jak ESP, jasnowidzenie, telekineza - są tak samo rzeczywiste, jak pojęcia substratu czy przedprzestrzeni. Czym jednak jest nasze połączenie?

W książce Junga "Zasada Nieprzypadkowego Łączenia", tym co nas łączy jest subiektywne znaczenie. Bez obserwatora (CIEBIE) nie ma umysłu, synchroniczności, ani znaczenia. Myśli powiązane ze zdarzeniami, umysł połączony z ruchami materii, brak przypadku (nieprzypadkowość). Myślenie o czymś zanim to się zdarzy, zdalne postrzeganie telekineza - skąd się biorą te wszystkie zdolności? Ponieważ naukowcy nie akceptują umysłu jako przyczyny, jak możemy dowieść ich istnienia?

Powiadam, że wykorzystujemy naukę zawierającą luki, ponieważ jest niekompletna. Fizyk dr William Tiller postuluje, że tym czego brakuje w tym równaniu jest świadomość. Jest to jednoczący integrator wszystkich pojedynczych składników. Bohm twierdzi, że istnieje ukryta zmienna, przez co ani relatywności ani mechaniki kwantowej nie można przyjąć jako konkluzywne ani ekskluzywne rozwiązanie.

Swoje badanie rozpocząłem od Carla Junga, jednak ludzkość doświadczała synchroniczności już tysiące lat przed nim. Teoretycznie rozpoczyna się ona poza czasem i przestrzenią, w strumieniu w którym istnieje cala wiedza i w którym nasza materialna rzeczywistość nabiera kształtu. Następnie ukazuje się ona w naszym wymiarze tylko po to, żeby powrócić do strumienia. Zostało to opisane w teorii "implikowanego porządku" Davida Bohma. Przed synchronicznością jednak, starożytna ludzkość używała określeń takich jak sympatia, harmonia i jedność.

W IV w. p. n. e. grecki filozof Heraklit postrzegał wszystkie rzeczy jako wzajemnie ze sobą połączone - nic nie jest oddzielone, a wszystkie rzeczy są połączone. Podobnie, Hipokrates stwierdził: "Istnieje JEDEN wspólny strumień, wspólny oddech. Wszystko zawiera się w naszej sympatii". Więź - i to nawet pomiędzy martwymi przedmiotami. Postać "animizmu", czy też wierzenia że cała materia posiada świadomość. Jest to klasyczny pogląd, w którym oddzielność jest złudzeniem.

Teraz powinniście wiedzieć, że Jung przez całe życie interesował się i doświadczył wielu spotkań ze zjawiskami paranormalnymi. Współpracował z nim noblista Wolfgang Pauli, który również posiadał doświadczenia z telekinezą. W niewyjaśniony sposób, tam gdzie się pojawiał, następowały katastrofalne w skutkach usterki w sprzęcie do eksperymentów. Często z tego żartowano, jednak inni naukowcy obawiali się jego obecności podczas eksperymentów, ponieważ powszechnie sądzono że to on sam jest przyczyną wypadków. W fizyce to zjawisko jest dobrze znane jako "Efekt Pauliego".

Obaj panowie wspólnie pomogli rozpocząć badanie parapsychologii. Inni badający naukę niematerialną lub dziedziny z pogranicza nauki również zahaczali o to pole (niekiedy nieświadomie) z powodu samej natury ich pracy. Początkowa praca Pauliego w zakresie fizyki kwantowej wywarła silny wpływ na to, jak myślimy o samej materii.

Świetnym przykładem dobrej, solidnej teorii są "pola morficzne" Sheldrake`a. Ukazuje on, w jaki sposób pola tworzą związki. Wcześniej wspomniana została teoria "Porządku Implikowanego i Eksplikowanego" stworzona przez fizyka Davida Bohma. Michael Talbot stworzył słynny "Holograficzny Wszechświat", a fizyk David Peat "Znaczenie i Formę". Wszystkie one snują hipotezy o podłożu naszej materialnej i czasowej rzeczywistości. Większość fizyki kwantowej stanowią rywalizujące ze sobą teorie i tak samo jest z nauką niematerialną.



Samej świadomości nie da się naukowo skwantyfikować - nie ma dla niej wyjaśnienia. Wielu uważa, że istnieje ona poza mózgiem, być może w Polu Akaszy. Psipola, pola źródła, strumień - wszystko to to wymiary konceptualne, połączone przez abstrakcyjne związki. Tam, gdzie świadomość i materia stanowią dwa aspekty tego samego. Są to domeny oszukańczych bogów, gdzie Hermes i Loki w konspiracji oszukują nas, wykorzystując umysł, materię i znaczenie.

W porządku, nawet mimo iż zgadzam się z wieloma z tych teoretyków co do pewnej hipotetycznej matrycy. Czym jest inteligencja stojąca za kurtyną?

Już w czasach przedhistorycznych ludzkość uznała istnienie wyższej inteligencji. Zapytaj któregokolwiek z wierzących w system ezoteryczny, a otrzymasz wiele różnych odpowiedzi. Duch, Bóg, Bogini, Sophie, Allach, Demiurg, Jedyny. Najwięksi naukowcy wszech czasów doszli do tego samego wniosku. Einstein stwierdził: "Każdy zaangażowany w naukowy wyścig przekonuje się, że dusza stanowi manifestację praw Wszechświata - dusza stojąca dużo wyżej od duszy człowieka".

Również Max Planck - ojciec fizyki kwantowej - powiedział: "Cała materia pochodzi i istnieje tylko przez skuteczność siły. Musimy przyjąć, że za tą siłą istnieje świadomy i inteligentny umysł. Umysł ten jest matrycą całej materii". Isaac Newton uważał, że wszechświat jest mechaniczny, wprawiony w ruch przez Boga i pozostawiony aby działać. Są również i inni, którzy wierzą że całe istnienie stanowi Emanację Boga. Niektórzy nie wierzą w ogóle w istnienie zewnętrznej inteligencji. To nie jest mój pogląd!

To, że twoje własne myśli mogą zmienić zewnętrzny świat w relacji z tobą, stanowi wspólny element wielu z tych teorii i poglądów. Aczkolwiek sam nie jesteś stwórcą wewnątrz strumienia pola źródła. Jesteś po prostu częścią tego procesu. Największym sekretem nie jest to, że istnieje współtwórca, ale to że jesteś nim TY! Ostatecznie wszystko jest kontrolowane przez osobną koordynującą inteligencję.

To dlatego zdarzenia zbiegają się w czasie bez twoich myśli, jak na przykład moment moich narodzin: 3333. To dlatego modlimy się lub intonujemy, recytujemy mantry, śpiewamy pochwały i wzywamy - oczekując określonego rezultatu. Głęboko wewnątrz zawsze wiedzieliśmy, że jesteśmy obserwowani, i nawet w pustym pokoju tak naprawdę nie jesteśmy sami. Jak wiele razy schodzą się ze sobą zdarzenia, które wydają się tak dziwne i statystycznie niemożliwe aby wydarzyć się w tym samym czasie? One muszą mieć zewnętrzne pochodzenie. To oznacza, że Źródło lub Ten Jedyny kontrolujący wszystko jest gdzieś w pobliżu, a nie wewnątrz.

Albert Einstein powiedział: "Synchroniczność to dla bogów sposób, by pozostać anonimowym".

Robert Torres, unexplained-mysteries.com
Artykuł został napisany w oparciu o fragmenty książek Torresa: "Sin Thesis" oraz "The Alien God Species"
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios