Tuż przed zapadnięciem zmroku, 12 września 1952 roku we Flatwoods w amerykańskim stanie Virginia kilku chłopców zauważyło ogniste UFO, które przeleciało po niebie i przypuszczalnie wylądowało na szczycie pobliskiego wzgórza. Pobiegłszy na miejsce i zabrawszy po drodze kilka innych osób, chłopcy zobaczyli pulsujące czerwone światło, natknęli się na przyprawiającą o mdłości mgłę i oświetlili latarkami parę lśniących oczu, zdradzających duże stworzenie. Gdy zasyczało i podpełzło do nich, wszyscy uciekli w panice. Następnego dnia śledczy odnaleźli w tym miejscu "ślady hamulców" i oleistą substancję, która przypuszczalnie pochodziła z UFO.

12 września 1952 roku mała grupa chłopców zauważyła pulsującą czerwonawą kulę, która przelatywała wokół wzgórza, następnie zawisła na krótko w powietrzu, po czym wylądowała za szczytem innego wzgórza w małym miasteczku Flatwoods w zachodniej Virginii (populacja 300 osób). Z dalekiej strony wzgórza dochodził żar jak gdyby od lądującego obiektu. Gdy chłopcy udali się na miejsce by zobaczyć co to było, dołączyły do nich inne osoby które widziały ten powietrzny spektakl, w tym manicurzystka Kathleen May, jej dwóch synów oraz ich przyjaciel Tommy Hyer, siedemnastoletni Eugeen Lemon i jego pies. Pies biegł przed grupą i przez chwilę był niewidoczny, gdy biegał wokół wzgórza. Nagle dało się usłyszeć jak szczeka nerwowo, po czym powrócił wystraszony z podkulonym ogonem. Grunt pokrywała mgła o wyjątkowo przykrym zapachu, przez którą oczy świadków zaczęły łzawić. Dwaj świadkowie idący na czele grupy, Lemon i Neil Nunley, weszli na szczyt wzgórza pierwsi i zaobserwowali "kulę ognia" w odległości pięćdziesięciu stóp po stronie prawej. Inni ludzie z grupy wspominali, że kula była rozmiaru domu jednorodzinnego.



Po ich lewej stronie, na szczycie wzgórza tuż pod gałęziami dużego dębu, znajdowały się dwa małe niebieskie światła. Idąc za sugestią pani May, Lemon skierował w ich stronę swoją latarkę. Ku przerażeniu wszystkich, światło latarki odsłoniło groteskowo wyglądające stworzenie z głową w kształcie "asa" - tak opisało ją niezależnie od siebie kilku świadków. Wewnątrz głowy znajdowało się okrągłe "okno", ciemne poza dwoma światłami, z których prosto przed głowę wystrzeliwały blade błękitne promienie. Podczas krótkotrwałej obserwacji istoty świadkowie nie dostrzegli niczego, co przypominałoby ręce lub nogi. Kreatura, na oko wysoka na ponad sześć stóp, zbliżała się do świadków. Pozornie, zamiast iść, raczej się ślizgała. Kilka sekund później zmieniła kierunek i zaczęła iść w kierunku świecącej kuli, z której przypuszczalnie wyszła.

Wszystkie te zdarzenia rozegrały się w ciągu kilku chwil - Lemon w tym czasie zemdlał. Pozostali zabrali go ze sobą, uciekając z miejsca zdarzenia. Gdy reporter "Braxton Democrat", A. Lee Stewart Jr. wypytywał ich około pół godziny później, świadkowie ledwo potrafili wydusić z siebie słowo. Niektórzy szukali pierwszej pomocy. Stewart czuł, że bez cienia wątpliwości widzieli coś, co naprawdę ich przeraziło.

Wkrótce potem, gdy Lemon wydobrzał, Stewart i Lemon udali się w miejsce, w którym widzieli istotę i dziwny pojazd. Stewart odnotował również, że unosił się tam w powietrzu ostry fetor, który drażnił jego nos i gardło. Po raz pierwszy wrócił w to miejsce następnego ranka. Odnalazł tam "ślady hamulców" schodzące w dół wzgórza, w stronę dużego obszaru świeżo skoszonej trawy, co wydało się wskazywać że zatrzymał się tutaj duży obiekt.

Gazety natychmiast okrzyknęły zdarzenie spotkaniem z "Potworem z Flatwoods". Rozegrało się ono w środku fali obserwacji nietypowych obiektów latających na tym obszarze. Bailey Frame, mieszkaniec pobliskiego Beach River, zgłosił obserwację jaskrawej pomarańczowej kuli, która krążyła nad obszarem w którym zauważono stworzenie. Kula była widoczna przez około piętnaście minut, zanim skręciła w kierunku lotniska w Sutton, gdzie również widziano ten obiekt. Według jednego ze świadków, na tydzień przed zdarzeniem z Flatwoods, pewna kobieta z Weston wraz ze swoją matką napotkała to samo lub podobne stworzenie. Młodsza z kobiet była tak przerażona, że po zdarzeniu wymagała hospitalizacji. Obie kobiety również opisały ostry fetor.



Wiele lat później pisarz John Keel przeprowadził wywiad z parą która twierdziła, że wieczorem nazajutrz po pierwszej obserwacji, w odległości dziesięciu do piętnastu mil od tego miejsca, natknęli się na stworzenie o wzroście dziesięciu stóp, wydające z siebie przykry zapach. Istota zbliżyła się do ich zaparkowanego samochodu, a następnie wróciła między drzewa. Chwilę później spośród drzew wyłoniła się świecąca pulsująca kula, która uniosła się do nieba.

Wielu sceptyków utrzymywało, że May i jej towarzysze widzieli meteor i sowę i że błędnie zidentyfikowali z dziwnymi zdarzeniami, o których donosili. Niemniej jednak, podczas rozmów przeprowadzonych krótko po incydencie, świadkowie opowiedzieli historie, które zdaniem badaczy okazały się uderzająco spójne. W trakcie wywiadu udzielonego na początku lat 90-tych, Kathleen May Horner wspominała, że odbyła rozmowę z dwoma ludźmi, którzy początkowo przedstawiali się jako reporterzy, później jednak przyznali że pracują dla rządu. Nietrudno w to uwierzyć - faktem jest, że Siły Powietrzne USA wysłały na miejsce dwóch śledczych w białych garniturkach. Podobnie jak sceptycy, sprowadzili oni całe zdarzenie do histerii podsyconej przez sowę i meteor.

Źródło: Subversive Element
Przedruk: ufoevidence.org
Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios