Czas płynie w jednym kierunku - z przeszłości w przyszłość. Ludzie pamiętają tylko przeszłość, nie mogą pamiętać przyszłości. Fizycy porównują czas ze strzałką stale zwróconą tym samym kierunku. Jak odnaleźć strzałkę czasu? Wystarczy sfilmować jakieś zjawisko lub zdarzenie, a następnie je obejrzeć - najpierw normalnie, później wspak. Jeżeli widzowie są w stanie odróżnić, że film jest puszczany od końca, to zjawisko jest jednokierunkowe.
Przykładem - szklanka z wodą strącona ze stołu. Film puszczony od końca okaże się śmieszny i absurdalny - rozlana woda „wskoczy" do szklanki, która chwilę wcześniej złoży się z kawałków szkła, a później „pofrunie" na stół.
Lista zjawisk poddających się jednokierunkowości czasu jest niewyczerpana - paląca się świeca lub zapałka, rozpuszczanie cukru w herbacie, układanie puzzli, wzrost i dojrzewanie owoców, strzelenie gola, poplamienie obrusa, mieszanie gazów i cieczy...
To właśnie jednokierunkowość czasu nazywa się termodynamiczną strzałką czasu. Jest ona zgodna z powszechnym dążeniem licznych zjawisk do przechodzenia od stanu rozdzielenia do mieszaniny (zmieszanie gazów jest zjawiskiem nieodwracalnym, mieszanka sama się nie rozdzieli), od stanu uporządkowania do nieuporządkowania, od stanu nieprawdopodobnego do prawdopodobnego.
Istnieją jednak zjawiska, które nie poddają się strzałce czasu. Np. jeżeli sfilmujemy działające wahadło i puścimy film od końca, nie będzie to miało żadnego znaczenia dla widza. Podobnie ma się sprawa w wypadku dwóch zderzających się kul.

Focus

• Szatan Szatański (2012-06-14 18:18:12) #7469   ❗❗❗   📧
  Nie rozumiem tylko stwierdzenia że 2 zderzające się kule wyglądają tak samo puszczone od tyłu jak od przodu :)
  Przecież każdy się zorientuje że film jest puszczony od tyłu w tym przypadku.
  
  Odpowiedz | Zobacz odpowiedzi (1)
  • Anioł Aniołski (2017-02-13 21:33:02) #35705   ❗❗❗
    Autor nie sprecyzował - chodzi o zderzenie idealnie sprężyste dwóch kulek, zapewne na wzór kulek Newtona.
    
    Strzałka czasu może wynikać również z podstawowych praw oddziaływań obserwowanej materii i co za tym idzie z zasady nieoznaczoności Heisenberga (niewprost) oraz co najważniejsze musi wynikać z naszych codziennych doświadczeń, inaczej nie moglibyśmy nazwać ich doświadczeniami, lecz może powtórzeniami?Jednakże gdyby czas biegł wspak, to nasze mózgi odczytywałyby tak samo na drodze ewolucji, i nie różniłoby to się bardzo w percepcji od obecnej strzałki. Kto wie, może właśnie i teraz czas biegnie wspak :-), a potem znów będzie w przeciwnym kierunku.
    
    Nauka to tylko jeden z wielu sposobów poznania świata i mało na razie nam o nim mówi...
    
    

    ---

    
    
    

  DODAJ ODPOWIEDŹ
  
  

  ---