W jaskini w Aix-en-Provence we Francji, podczas wykopalisk w XVIII wieku, odkryto skamieniałe drewniane narzędzia, które mogą zmienić nasze postrzeganie prehistorii. Artefakty, takie jak trzonki młotów, zostały znalezione na głębokości pięćdziesięciu stóp, co wzbudza pytania o rozwój technologiczny ludzi w tym okresie. Zjawisko znane jako Oopart, czyli przedmioty znajdujące się w nietypowym kontekście czasowym, stało się przedmiotem intensywnych badań i debat, stawiając pod znakiem zapytania dotychczasowe teorie na temat historii cywilizacji. Jakie tajemnice skrywają te niezwykłe znaleziska?

Oopart (out of place artifact - w wolnym tłumaczeniu: przedmiot, który nie powinien znajdować się w danym miejscu) to określenie stosowane do dziesiątków prehistorycznych obiektów znajdowanych w różnych miejscach na całym świecie, które przypuszczalnie ukazują poziom rozwoju technologicznego niezgodnego z czasem, w jakim zostały wykonane. Obiekty takie często stanowią zagwozdkę dla współczesnych naukowców, zachęcają śmiałych badaczy otwartych na alternatywne teorie, oraz prowokują debatę.

W drugiej połowie XVIII wieku, w trakcie wykopalisk w Aix-en-Provence we Francji, robotnicy odkopali coś, co wyglądało na bardzo nietypowy warsztat. Przekopali się przez jedenaście warstw wapienia, z czego każda oddzielona była od kolejnej pokładem piasku zmieszanego z gliną - i znaleźli drewniane trzonki od młotów i inne drewniane narzędzia, przemienione w agatową skamielinę.

Wśród narzędzi odkryto również częściowo obkute kamienie.

Odkrycie zostało odnotowane przez Hrabiego Bournona w pracy "Mineralogia". Jego zeznanie zostało przetłumaczone z francuskiego na angielski w "Amerykańskim Dzienniku Nauki i Sztuki" (The American Journal of Science and Arts), w numerze 2 z roku 1820 (strony 145-146). Bournon napisał: "Mamy tu więc ślady pracy wykonywanej ręką ludzką, ulokowane na głębokości pięćdziesięciu stóp i pokryte jedenastoma pokładami ściśniętego wapienia: wszystko wydawało się wskazywać, że praca ta została wykonana w miejscu, w którym te ślady się znajdowały. Obecność człowieka poprzedziła formowanie tego kamienia, a jest to szczególnie istotne gdyż musiał on przybyć w to miejsce już w momencie, gdy cywilizacja była na tyle rozwinięta że człowiek znał sztukę, i ociosał kamień i uformował z niego kolumny".

Przez długi czas sądzono, że kamienienie drewna trwało miliony lat, jednak w ostatnich latach wykazano, że w pewnych szczególnych warunkach (na przykład, wystawienie na działanie wody bogatej w składniki mineralne) drewno może zamienić się w kamień w ciągu kilku lub kilkudziesięciu lat.

Glen J. Kuban, sceptyk który głośno wypowiadał się w kwestii innego znaleziska - młotka odkrytego w wapieniu w Teksasie, którego wiek szacowano na około 100 milionów lat - powiedział, że wapień potrafi dość szybko tworzyć skamieliny wokół przedmiotów. Jak wiadomo, konkrecje - czyli masy utwardzonej materii mineralnej - worzą skamieliny wokół przedmiotów pochodzących z XX wieku.

Czy wapień spowodował we Francji skamienienie przedmiotów pochodzących z nieodległej przeszłości, czy może narzędzia te pochodzą z odległej epoki? Czy zaszły tam odpowiednie warunki do skamienienia drewnianych narzędzi w krótszym czasie, czy też może proces ten postępował przez miliony lat?

To miejsce w Aix-en-Provence z pewnością było niezwykłe. Kusząca staje się możliwość, że mógł to być warsztat należący do dawno wymarłej cywilizacji, dużo bardziej zaawansowanej niż pozwalałby na to konwencjonalny pogląd na historię.

Tara MacIsaac, Epoch Times

Tłumaczenie i opracowanie: Ivellios