Radio Paranormalium - forum dyskusyjne

A ja bałam się pająków (i nadal się boją ), zboczonej babki od fizyki, nauczyciela w-fu łapiącego za wszystkie wypukłości i stawiającego oceny za najbardziej prześwitującą koszulkę, ojca z paskiem, igieł (tego strachu też się nie pozbyłam ), grubych pań (bo były taaaaakie ogromne ), a tak, i bałam się krów, a czemu to nie wiem...
Ale ogólnie do strachliwych nie należałam. Żaden szklony chuligan nie mógł mnie zastraszyć

Ja się bałam odgłosów betoniarek na budowach, Kaszpirowskiego w telewizji, szpitali i zawsze o rodziców

Buki
Szpitalow Psychiatrycznych
Frediego Krugera (Za mlodu uwielbialem horrory w sumie to ze je uwielbiam zostalo do dzis)

Myszy. Dostawałam histerii na widok gryzonia. Teraz juz mi na szczęście przeszło.

A ja się od dziecka bałem Billa Gatesa. Zresztą zostało mi do dzisiaj - używam Linuksa

No ja jak większość - Buka, czarna Wołga wypełniona cyganami i koleś w kapeluszu, który chodził po strychu domu mojej babci (dla ścisłości ten koleś był duchem i tylko ja go widziałem).

Cóż...jak byłam małą dziewczynką, to obejrzałam jakiś film o ufoludkach i potem się ich bałam. Zawsze jak budziłam się w nocy i musiałam iść np. do kuchni, to nie zapalałam światła, bo byłam przekonana, że zobaczę małe, zielone ludziki, albo takie z dużymi głowami i oczami No i clowny- do dzisiaj ich nie znoszę.

mnie przerazila scena z Moby Dicka, ne pamiętam dokładnie co o było, pewnie końcowa sekwencja, gdy Dick demoluje statek, podglądałem spod kołdry, i wtedy po prostu zasłoniłem całkiem głowę

ja to beboka nie pamiętam, a raczej Baboka I miał się kryć pod moim łóżkiem kiedy nie chcę spać

Zapomniałam wcześniej napisać w swoim poście, będąc dzieckiem jeszcze bałam się okropnie klaunów zabawek, nie wiem zawsze ich wymalowane twarze wzbudzały we mnie strach, nigdy na takie zabawki patrzeć nie chciałam i starałam się je obijać szerokim łukiem.

Zapomnialbym o jednym...Gdy mialem z 6 lat to ogladalem we francuskiej telewizji "30 fenomenes paranormaux les plus mysterieux" i tam mowili dlugo o szatanie..Brr nawet nie wyobrazalem sobie oka w nocy zamknac bo myslalem ze szatan pod moim lozkiem jest,rownierz balem się nogi spuszczac z lozka (bylo goraco i się pocilem pod koldra) bo mnie ugryzie.Wiem ze to smieszn,ale wlasnie dzieciece wybryki z reguly przyprawiaja najwiekszy smiech...

a ja bałem się tego co zrzucało mi kubki ze stołu i cieni które wygladały jak ktoś w habbicie i pojawiały się między 12:30 a 3 w nocy

to było be

Ja się balam wody do 6 roku zycia (jezior itd , nie takiej w wannie ) ,obcych ludzi i pajakow, co niestety mi zostalo
I jeszcze Krakena, widzialam taka rycine w jakiejs ksiazce jak owija macki wokol statku . Brrr

Pajakow to kazda kobieta się boi,eh...

Na pewno nie pomagalo to ze jak bylam mala to koledzy mnie ganiali po podworku zeby mi pajaka wrzucic za koszulke LOL.