Re: Fakty i Mity - Paleoastronautyka
: 2011-07-12, 20:27
Ogólnie do wyrobu czaszek był przeważnie wykorzystywany kryształ górski, choc też niektóre okazy były z kwarcu różowego, jak i ze szkła syntetycznego.
Kwarce były niegdyś rzadko wykorzystywane w celach rzeźbiarskich, cenione niezmiernie za swą szczególną odporność, twardość- zaraz po diamencie najtwardszy w skali twardości Mosha - choć z drugiej strony rzeźbienie w kwarcu nie jest wcale takie proste, wręcz przeciwnie cholernie trudne, ponieważ kamień lubi się kruszyć podczas samej obróbki- moja ciocia była szlifierzem kamieni, tak więc raz o tym nawet wspominała.
Tak więc sami naukowcy podczas przeprowadzonych badań byli zdumieni, że właśnie taki dość wymagający kamień wybierano, a nie inny.
Na większości okazach, nawet tych znajdujących w muzeach, znaleziono ślady nowszych technologi szlifierskich, takich jak szybkich obrotowych jubilerskich wierteł diamentowych, na innych natomiast nie ma żadnych śladów, stąd też uczeni i badacze, po przeprowadzonych badaniach i testach stwierdzili, iż zostały one wykonane ręcznie.
Jedną znaną techniką ręcznego rzeźbienia, którą mogli posługiwać się ''starożytni Majowie czy Aztekowie'' jest metoda powolnego pocierania bryły kwarcu mieszaniną rzecznego piasku wraz z wodą.
Piasek był dzielony na mniejsze i większe drobiny, które odpowiadały za cały efekt.
Technika bardzo trudna i według naukowców samo wykonanie jednej takowej kryształowej czaszki mogło trwać nawet rok, albo i więcej.
Były również techniki tak zwanego koła, jednak mało o nich wzmianek znalazłam, więc postanowiłam nie mieszać
Jedną z najsłynniejszych i najpiękniejszych kryształowych czaszek, jest Czaszka Mitchella-Hedgesa składająca z dwóch części- czaszki i ruchomej żuchwy- wykonana z czystego kryształu mająca ponad 3600 lat, a samo wykonanie jej według naukowców mogło trwać nawet 150 lat O_o
Do dziś uważana za nieliczny autentyk starożytnej kultury Majów.
Choć i tak Jane MacLaren Walsh, antropolog ze Smithsonian Institution’s National Museum of Natural History, po przeprowadzonych badaniach i wykonaniu modeli owej czaszki, stanowczo twierdzi że i ta czaszka
nie jest wcale dziełem Majów, tylko współczesnym tworem, stworzonym przez szybkie diamentowe urządzenia.
No to tyle ode mnie, jeśli o kryształowe czaszki chodzi, na razie
Niestety Arku nie udało mi się znaleźć żadnych wzmianek, artykułów, czy ktoś pod okiem naukowców próbował stworzyć takową czaszkę, trzeba by było poświęcić na szukania więcej czasu.
Mam nadzieje, że nie zanudziłam czytelników swym wywodem, a po części uświadomiłam niektórym, że to nie są wcale dzieła kosmitów, tylko zwykłych, uzdolnionych ludzi, posługujących różnymi technikami rzeźbiarskimi.
I jak najbardziej po sporej lekturze uchylam się do wypowiedzi Arka, że kiedyś muzea w ciemno zakupywały przeróżne tego typu''dzieła'' jak i kolekcjonerzy, za pokaźne sumy pieniędzy, dogłębnie nie bacząc i nie przeprowadzając ściślejszych badań nad autentycznością danego nabytku.
-- 13 Lip 2011 18:25 --
Do swojego posta jeszcze dołączę ostatnio znalezioną przeze mnie ametystową czaszkę, przepiękna, choć niestety zabrakło wzmianki kto jest autorem tego nowocześniejszego dzieła.
Kwarce były niegdyś rzadko wykorzystywane w celach rzeźbiarskich, cenione niezmiernie za swą szczególną odporność, twardość- zaraz po diamencie najtwardszy w skali twardości Mosha - choć z drugiej strony rzeźbienie w kwarcu nie jest wcale takie proste, wręcz przeciwnie cholernie trudne, ponieważ kamień lubi się kruszyć podczas samej obróbki- moja ciocia była szlifierzem kamieni, tak więc raz o tym nawet wspominała.
Tak więc sami naukowcy podczas przeprowadzonych badań byli zdumieni, że właśnie taki dość wymagający kamień wybierano, a nie inny.
Na większości okazach, nawet tych znajdujących w muzeach, znaleziono ślady nowszych technologi szlifierskich, takich jak szybkich obrotowych jubilerskich wierteł diamentowych, na innych natomiast nie ma żadnych śladów, stąd też uczeni i badacze, po przeprowadzonych badaniach i testach stwierdzili, iż zostały one wykonane ręcznie.
Jedną znaną techniką ręcznego rzeźbienia, którą mogli posługiwać się ''starożytni Majowie czy Aztekowie'' jest metoda powolnego pocierania bryły kwarcu mieszaniną rzecznego piasku wraz z wodą.
Piasek był dzielony na mniejsze i większe drobiny, które odpowiadały za cały efekt.
Technika bardzo trudna i według naukowców samo wykonanie jednej takowej kryształowej czaszki mogło trwać nawet rok, albo i więcej.
Były również techniki tak zwanego koła, jednak mało o nich wzmianek znalazłam, więc postanowiłam nie mieszać
Jedną z najsłynniejszych i najpiękniejszych kryształowych czaszek, jest Czaszka Mitchella-Hedgesa składająca z dwóch części- czaszki i ruchomej żuchwy- wykonana z czystego kryształu mająca ponad 3600 lat, a samo wykonanie jej według naukowców mogło trwać nawet 150 lat O_o
Do dziś uważana za nieliczny autentyk starożytnej kultury Majów.
Choć i tak Jane MacLaren Walsh, antropolog ze Smithsonian Institution’s National Museum of Natural History, po przeprowadzonych badaniach i wykonaniu modeli owej czaszki, stanowczo twierdzi że i ta czaszka
nie jest wcale dziełem Majów, tylko współczesnym tworem, stworzonym przez szybkie diamentowe urządzenia.
No to tyle ode mnie, jeśli o kryształowe czaszki chodzi, na razie
Niestety Arku nie udało mi się znaleźć żadnych wzmianek, artykułów, czy ktoś pod okiem naukowców próbował stworzyć takową czaszkę, trzeba by było poświęcić na szukania więcej czasu.
Mam nadzieje, że nie zanudziłam czytelników swym wywodem, a po części uświadomiłam niektórym, że to nie są wcale dzieła kosmitów, tylko zwykłych, uzdolnionych ludzi, posługujących różnymi technikami rzeźbiarskimi.
I jak najbardziej po sporej lekturze uchylam się do wypowiedzi Arka, że kiedyś muzea w ciemno zakupywały przeróżne tego typu''dzieła'' jak i kolekcjonerzy, za pokaźne sumy pieniędzy, dogłębnie nie bacząc i nie przeprowadzając ściślejszych badań nad autentycznością danego nabytku.
-- 13 Lip 2011 18:25 --
Do swojego posta jeszcze dołączę ostatnio znalezioną przeze mnie ametystową czaszkę, przepiękna, choć niestety zabrakło wzmianki kto jest autorem tego nowocześniejszego dzieła.