Sądzę, że nie tylko ciało otrzymuje takie zdolności, ale siła myśli również. Zresztą chyba wszyscy widzimy to po sobie kiedy dochodzi do jakiejś sytuacji, w której uwolniona zostaje adrenalina. Wówczas czas podjęcia decyzji jest znacznie krótszy niż normalnie. Działamy niemal jak z automatu. Jak sądzę wynika to z tego, że tak samo jak nasze ciało dostaje na ten moment nadludzką siłę, tak i nasz mózg, który de facto jest częścią naszego ciała, również ją dostaje.

PS. Przypomniał mi się od razu pewien film z Jasonem Statham'em

O tej agresji wiadomo mi tyle, że służyć ma przede wszystkim w zagrożeniu życia. Jeżeli, np. znajdziemy się na urwisku przygnieceni przez kamień ogromnych rozmiarów, mamy siłę zrzucić go z siebie, mimo jego olbrzymiej, jak dla nas wagi. Jest to stymulowane świadomością zagrożenia życia.

Jeżeli chciałoby się zdjąć blokadę, która uniemożliwia używania "nadludzkiej" potęgi na co dzień mogłoby się to skończyć tragicznie dla nas i z pewnością dla innych. Wiadomo mi również, że człowiek podczas takiego stanu nadnaturalnego pobudzenia jest w stanie biegać szybciej niż koń wyścigowy, więc mogłoby się tak zdarzyć, że złamalibyśmy ograniczenie prędkości w terenie zabudowanym i zostalibyśmy sfotografowani przez fotoradar

Mnie zastanawia już od dawna jedna sprawa związana z tym właśnie stanem. Czy podczas jego trwania tylko ciało otrzymuje zdolności nadnaturalne? Czy może również wówczas siła myśli jest na tyle potężna, żeby została uwidoczniona lub chociaż wyraźnie odczuta?

Ogólnie to jest agresja wrodzona i nabyta.Agresja wrodzona u ludzi ma szereg konsekwencji:
Agresja nie jest dobra ani zła, jest jedynie siłą napędową pewnych zachowań, które mogą być zarówno konstruktywne (obrona, pełnienie pewnych zawodów – rzeźnik, chirurg etc.) jak i destruktywne. O samej agresji jako popędzie nie ma sensu mówić, że jest dobra lub zła.
Ludzie nie różnią się tym, czy są agresywni (każdy organizm jest wyposażony w siły popędowe) ale tym, w jaki sposób są agresywni.
Agresja objawiać się może u ludzi nie tylko w zachowaniach agresywnych ale także fantazjach, snach, lękach, zachowaniach konstruktywnych itd.
Agresja nabyta to agresja " wyuczona " na wszelkich kursach, szkoleniach ( wojsko ) czy w trakcie przeżyć w zdarzeniach losowych ( obrona przed napastnikiem, który chce pozbawić nas życia ).
Nie ma sensu tłumić agresji – prowadzi to do patologii i wewnętrznych konfliktów. To, co można zrobić to uczyć nowych, bardziej dojrzałych zachowań agresywnych.

Myślę że po tak wielkim wysiłku ciało jest odpowiednio pozbawione energii. Gdyby tak zwolnić blokadę jak piszesz to bylibyśmy w stanie takie coś parę razy powtórzyć ale potem bylibyśmy skrajnie wykończeni, do takich sytuacji nasz mózg nie chce dopuszczać więc dlatego ta blokada, ma to nam tylko służyć jak jest potrzeba a nie dla innych mniej potrzebnych spraw

Chodzi o adrenalinę. To przeciąża organizm, więc nie ma sensu pobudzać organizmu do jej produkcji w normalnych sytuacjach.

Witam ,od jakiegoś czasu przyglądałem się zjawisku agresji wniosek zainteresował mnie jeszcze bardziej mianowicie podczas agresji zaczynają puszczać ,,hamulce" człowieka .Jak powszechnie wiadomo przeciętny kowalski nie podniesie od tak biurka ,ale gdy agresja jest wysrarczająco mocna zrobimy to bez problemu ba jesteśmy w stanie nie tylko podnieść ciężki przedmiot ,a również nim rzucić ,ale jest 1 problem stan tak wysokiej agresji jesteśmy w stanie osiągnąć tylko podczas bardzo szokujących wydarzeń najlepiej personalnych .Oczywiście nachodzi pytanie czemu mózg blokuje taką siłe wniosek jest banalny żeby nie zniszczyć ciała .Po jakimś czasie pomyślałem nad sztucznym zdjęciu blokad ,ostra muzyka pozwala osiągnąć lekkie efekty , ból również pozwala na trochę lepsze efekty ,ale pojawiają się bardzo szybko skutki uboczne czyli trzęsonce się ciało, zawroty głowy itp warto również dodać ,że ból przynosi dobre efekty ale kosztem zdrowia.Oczywiste jednak jest że jednak bardzo mocny szok jest prawie najlepszy prawie jest w stanie zdjąć blokady jednak nie całkowicie, przytoczę teraz 1 moment skrajnych emocji na swoim przykładzie. Było to pare lat temu kiedy na moich oczach pies rozszarpał na części mojego kotka , stałem jak wryty miałem pustke w głowie ,ale po chwili ciało zaczeło się poruszć tak jakby samo z siebie podbiegłem do psa i zabiłem ... to była masakra ,której wole nie opisywać. Sam jednak też nie wyszłem bez szwanku połamane i powybijane palce śniaki itp. Teraz jednak chciałbym poznać wasze stanowisko w tej sprawie więc piszcie .