[quote="Arek"]
A tak nie jest, powiem że to tylko gdybanie pana Pawła. Oczywiście , w innych kulturach sprawa reinkarnacji nie wzbudza wątpienia, tak jak u nas "fakt" że papież na lewym pasie autostrady wjeżdża do nieba. Skończyłem ostatnio czytać Mahabratę i jestem zdumiony jak łatwo dostać się do nieba :D , wystarczy tylko umrzeć na polu Kurkuszery, bo tak podają święte pisma, i obojętnie czy się było grzesznikiem czy też nie. U nich reinkarnacja to chleb powszechny tak jak u nas spowiedź święta.
Ale żeby nie tumanić.
Dowody na reinkarnację są tak powszechne jak dowody na niebowstąpienie :P[/quote]

Polecam obejrzeć https://www.youtube.com/watch?v=jSfVHL5qcwc

nie ma znaczenia czy wierzę czy nie wierzę jeśli jest to jest jeśli nie ma to niema , reinkarnacja ma na celu poprawę człowieka jak mam się poprawić skoro nie wiem co robiłem źle w poprzednim życiu

Podobno w Biblii były fragmenty, które mówiły o reinkarnacji, dopiero na soborze konstantynopolitańskim drugim zakazano wiary w reinkarnację. Podobno zostały usunięte. No właśnie podobno. Czy ktoś spotkał się z tymi fragmentami? Można gdzieś to odnaleźć, przeczytać?

Jeżeli osoba pamięta o rzeczach, które kiedyś ( np 200 lat wstecz ) się mu przytrafiły to zakładamy, że musiał w tych czasach żyć ( miał duszę ), a wspomina to teraz żyjąc ?
Myślę że psychologia ma dużo wspólnego z reinkarnacją.

Pytanie tylko czy pamięć o rzeczach, które kiedyś się komuś przytrafiły jest dowodem na to, że ich dusze się reinkarnowały? Moim zdaniem to tylko poszlaka, całkiem uprawdopodobniająca taką teorię. Jednak wg. mnie problem może być trochę bardziej złożony. Weźmy za przykład opętania - bardzo często taka osoba wymienia mnogość postaci, które ją opętały. Wynika z tego, że w jednym ciele może "znajdować się" jednocześnie kilka bytów astralnych. Może po prostu istnieje więcej niż nam się zdaje dusz które po śmierci nie wynoszą się i jest stosunkowo wielu ludzi noszących cudze dusze które - ponieważ są neutralne i zbyt słabe - po prostu się nie manifestują? Nie znamy odpowiedzi gdyż nie mamy twardych dowodów nawet na to, że zjawisko wędrówki dusz samo w sobie przenosi informacje czy może jest to spowodowane czymś innym, czego nie jesteśmy w stanie dzisiaj ogarnąć.

Wrócę do psychologii - ( argumenty empiryczne ) - przypadkami osób, które twierdzą, iż pamiętają swoje poprzednie wcielenia, interesuje się również nauka.Należy tu wskazać wkład psychiatry profesora Iana Stevensona.Wśród wielu jego publikacji (niemal trzysta pozycji) jedna została również wydana w Polsce, mowa o książce " Dwadzieścia przypadków wskazujących na reinkarnację ".

Dla Ciebie jest to intrygujące ponieważ jesteś człowiekiem i za dużo myślisz :D :D
Gdybyś był zwierzątkiem to może w ogóle byś nie myślał,,,,, a co dopiero drzewem

Jeżeli Indianie w to wierzyli, to zastanawiam się czy obecnie był jakiś przykład tego że reinkarnacja wiąże się w przejście z życia człowieka w życie zwierzęcia.Dla mnie jest to dosyć intrygujące, bo człowiek myślący " wchodzi " w zwierze, które praktycznie nie myśli i nie ma duszy, a co dopiero w drzewo ?

[quote="UFOszaman"]
Ale nasuwa się pytanie - w ciele jakim, czy zawsze człowieka ?[/quote]

Indianie wierzyli, że człowiek może się równie dobrze odrodzić jako zwierze, lub drzewo.

Dusza - co to jest ?
Są różne interpretacje, gdzie jedną z nich dusza to nasza " pamięć wieczna " .
Reinkarnacja jeżeli istnieje - to moim zdaniem jest to ponowne odrodzenie się duszy, a może czegoś innego bardziej złożonego - w innym nowo narodzonym ciele.
Ale nasuwa się pytanie - w ciele jakim, czy zawsze człowieka ?

Co ma pamięć neurologiczna do duszy nie będącej nawet niczym materialnym? Rozmawiamy teraz o dwóch zupełnie innych rzeczach. Zresztą nawet gdyby tak było, to być może nauka jeszcze nie odkryła ludzkich odpowiedników złogów magnetytu u gołębi.

A jak to się ma do badań amerykańskich psychologów, którzy hipnotyzowali ludzi " cofając ich w czasie ) z zapytaniami kim byli w przeszłości ? Wspominał o tym Deniken w swoich książkach.
Osoby te opowiadaly w hipnozie kim byli w przeszłości, co potem sprawdzano i częściowo potwierdzało się w zapiskach historycznych.

Moim zdaniem nie ma możliwości "resetu" duszy w chwili śmierci i przejścia jej niejako "z urzędu" do innego ciała. Natomiast możliwe jest, pod pewnymi warunkami, wchodzenie innej duszy do ciała i koegzystencja dwóch dusz w jednej osobie. Biorąc za założenie koncepcję posiadania dusz przez demony przykładem będzie tutaj opętanie.

W moim przekonaniu reinkarnacja to przejście po śmierci w drugie narodziny, żeby albo się " poprawić " albo zaznać takiego życia jakie ktoś w poprzednim życiu " sprawił " komuś.
Np. za życia znęcał się nad kimś co był słaby robiąc mu z tego życia " piekło " - to po śmierci ten ktoś rodzi się i jest w sytuacji jaką on stwarzał innym i cierpi tak jak kiedyś jego ofiara.

Ja bez wachania odpowiem ze wierze w reinkarnacje z tym ze u mnie ma dosc mocne podloze religijne. Widze to z tej perspektywy ze Bog traktuje kazdego tak samo i na podstawie naszego zyczia na ziemi stwierdza gdzie pozniej idziemy( niebo czysciec pieklo). A jak wiadomo ludzie umieraja w mlodym wieku czasem bardzo mlodym, i niemaja na tyle czasu zeby się uksztaltowac i pokazac w jakim kierunku w zyciu ida. Mimo ze jestem katolikiem nie do konca się zgadzam z wszystkimi teoriami jakie mi nazycaja. Np. w szkole mnie uczono ze jesli urodzi się dziecko, zostanie ochrzczone i zaraz po tym umrze to idzie do nieba . Ja się z tym niezgadzam bo uwazam ze kazdy czlowiek musi spedzic dany okres czasu na ziemi i jak juz pisalem obrac jakis kierunek. I w takim przypadku nastepuje reinkarnacja. Uwarzam tez ze czasem ludzie rodza się w takich miejscach lub rodzinach ze niemaja okazji obrac takowego kierunku. Moze zabrzmi to dla niektorych dziwnie ale tak z mojego punktu obserwacji wynika.W 50 % jestem tez przekonany ze reinkarnacja to jest jedna z form czyscca. Brakuje troche argumentow ale na podstawie filmow, artykolow ktore czytalem mozna tak wywnioskowac.

[quote]
Ale jak wiadomo w nowych miejscach człowiek nie od razu będzie się wysypiać, zważywszy, że było się przyzwyczajonym do innego mieszkania.
[/quote]
bardzo dobrze Daga, ja też tak kiedyś miałem. A w pokojach bez żaluzji nawet do dzisiaj nie umiem się wyspać

-- 20 Lip 2011 06:23 --

Oglądałem przed chwilą ciekawy filmik o rzekomym przypadku reinkarnacji , naprawdę bardzo ciekawy , polecam
http://www.youtube.com/watch?v=tMdyxueU8PM&feature=player_embedded

i druga część
http://www.youtube.com/watch?v=q7U2yGILWy0&feature=player_embedded

Quantian racja, ja obecnie również mieszkam w kawalerce w której zmarła starsza pani i pomimo, że w mieszkaniu znajdują się wszystkie jej meble nadal (są ładne i jak na razie nie zamierzam ich zmieniać na inne) to nie byłam świadkiem żadnego paranormalnego zjawiska.
Choć przyznaje przez jakiś czas miałam problemy z zasypianiem i natłok koszmarów o duchach, egzorcyzmach itd.
Ale jak wiadomo w nowych miejscach człowiek nie od razu będzie się wysypiać, zważywszy, że było się przyzwyczajonym do innego mieszkania.

[quote]
Przez okolo 10 lat mojego zycia mieszkalem w pokoju w ktorym umarl poprzedni wlasciciel domu. Moje lozko stalo centralnie w miejscu gdzie przez 3 doby znajdowala się trumna ze zmarlym i w tym tez miejscu byly odprawiane odpowiednie do tej okolicznosci obrzedy. Mimo to nigdy nie mialem jakichs "dziwnych" snow i nigdy mnie nic nie "straszylo". Nigdy nie wydazylo się nic paranormalnego.
[/quote]
Wierzę ci, straszenie to nie reguła, występuje rzadko a nawet bardzo rzadko jak pomyślimy że tysiące ludzi umiera codziennie, gdyby mieli oni wszyscy straszyć ....to sam wiesz.
A propo że zapytam . Wiedziałeś od początku że w tym pokoju umarł poprzedni właściciel i że stała tam trumna?

Ja natomiast nie wierze w reinkarnacje. Wierze natomiast ze posiadamy energie ktora zostaje nam dna w chwili poczecia. Czesc tej energii zawdzieczamy rodzicom a czesc pochodzi z zewnatrz. Energia ta zalezy od wielu czynnikow. Ksztaltujemy ja zarowno my sami jak i otaczajace nas srodowisko. Energia ta jest plynna i po naszej smierci rozprasza się.

Nie wykluczam jednak tezy ze wraz z ta energia wedruja nasze mysli i wspomnienia do innych bytow lub przedmiotow. Tym tlumacze dlaczego osoby o niezwyklej wrazliwosci potrafia odczytac z dotykanego przedmiotu jakas wazna informacje. Tym takze tlumacze dlaczego w miejscu gdzie wydazyla się jakas tragedia czujemy się nieswojo. Emocje jakie przezywamy zostaja wypchniete na zewnatrz w postaci aury ktora pozostawia pietno na otaczajacych nas w danym momencie przedmiotach.

I moze lekka dygresja na koniec. Przez okolo 10 lat mojego zycia mieszkalem w pokoju w ktorym umarl poprzedni wlasciciel domu. Moje lozko stalo centralnie w miejscu gdzie przez 3 doby znajdowala się trumna ze zmarlym i w tym tez miejscu byly odprawiane odpowiednie do tej okolicznosci obrzedy. Mimo to nigdy nie mialem jakichs "dziwnych" snow i nigdy mnie nic nie "straszylo". Nigdy nie wydazylo się nic paranormalnego. Czyz to nie dziwne w swietle powyzszych postow oraz wiary w dusze ktora sobie gdzies tam wedruje ?

Morburg

Dzięki za PW.
Wprawdzie myślałem że ten okres znajomości trwał krócej ale może i lepiej bo możesz teraz sam wyciągnąć sprawiedliwe wnioski, ale staraj się sprawiedliwie oceniać a nie naciągać. Ponieważ jest już tak że jak człowiek w coś wierzy to jego myśli biorą poprawki na wszystko i naciąganie gotowe. Tak jest z każdym z nas i ja się też często na tym łapię.
W moim przypadku było tak że poznałem wspaniałą dziewczynę która miała te same zainteresowania co i ja , nawet to samo jedzenie nam odpowiadało a że lubiła sobie piwo wypić albo i dwa (niekiedy 4) to było coś jak odbicie mnie samego, nawet miała wygląd taki że chłopaki o wiele młodsze od niej oglądali się za nią, a więc wszystko na ok.
Los nas tak zestawił że codziennie parę godzin przebywaliśmy ze sobą. Niestety z czasem zobaczyłem że to wszystko było trochę naciągane i dzisiaj mogę z pewnością stwierdzić że wprawdzie interesowało nas to samo ale mieliśmy inny punkt widzenia tego, a charaktery jednak mieliśmy całkiem inne aniżeli nam się zdawało na początku przyjażni. Ale to dopiero czas pokazał. Dzisiaj wprawdzie nie mamy kontaktu ze sobą ponieważ nas do siebie nic nie ciągnie, a w pierwszych miesiącach (latach) znajomości było inaczej.
Nie uważam że w Twoim przypadku też tak musi być łoj nie broń bosze :D , chciałem tylko powiedzieć że trzeba sobie niekiedy na niektóre pytania w duchu [u]sprawiedliwie[/u] odpowiedzieć.

pozdrawiam